Heb vandaag dus eens gekeken naar de cilinders.
Bij de hoofdcilinder is het bij kijken gebleven. De uitgaande leiding is een vaste in staal en om daaraan te kunnen moet de rembekrachtiger eraf en ik vrees om die eruit te halen dat de inlaat eraf moet. Nog wat over opgezocht en de concensus was dat het inderdaad een gigantisch gedoe is en dat hij zelden defect is. Andere optie is de stalen leiding doorknippen en een staalomvlochten flexibele laten maken, maar dat was dus niet voor vandaag.
Hulpcilinder heb ik wel kunnen vervangen. Bleek dus al net dezelfde in te zitten als die die ik besteld had, van het merk FTE. Vreemd, want ik heb een BMW factuur uit 2014 waar er een originele op staat. Goed, voor de zekerheid toch maar aan begonnen. Demontage en montage zijn goed te doen, maar wat een geklungel om te ontluchten. Ik was van het idee dat ik al van bij de eerste pompsessie druk zou kunnen opbouwen, maar dat het gewoon lang zou duren. Mis dus. Moest stapsgewijs pompen tot ik zo veel mogelijk druk had en dan ontluchten. Op het einde, dus met alle lucht verwijderd, moest ik nog steeds 150x pompen... Pedaal blokkeer ik trouwens met het eerste het beste dat ik kan vinden, deze keer was het een steeksleutel, achter het rempedaal.
Nuja, heeft dus niet geholpen. Had het eigenlijk moeten weten. Ik kan bij wijze van spreken een minuut lang ontkoppeld van versnellingen wisselen, dus dan verliest ie geen druk he. Enkel als ik te lang ontkoppeld in neutraal blijf, en de ingaande as dus stil komt te staan, weigert synchro nummer 3 de helft van de keren dienst. Snel en agressief schakelen heeft ie anders geen moeite mee.
Ik merkte wel dat het koud precies beter was, dacht zelfs even dat het opgelost zou zijn. Met dit in gedachten denk/hoop ik dat 75W90 beterschap kan bieden, àls er nu weldegelijk ATF in zit tenminste.